دوره 1، شماره 1 - ( بهار و تابستان 1399 1399 )                   جلد 1 شماره 1 صفحات 10-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Jahantigh M, Jahantigh M, Gangali M. The impact of Floods on the Storage of Carbon and Soil Nitrogen in the Habitat of Three Plant Species Tamarix sp., Halostachys belangeriana and Suaeda fruticosa (In Mount Khajeh of Sistan Region). Degradation and Rehabilitation of Natural Land 2020; 1 (1) :1-10
URL: http://drnl.sanru.ac.ir/article-1-132-fa.html
جهان تیغ منصور، جهان تیغ معین، گنجعلی مجتبی. تأثیر سیلاب بر ذخیره کربن و نیتروژن خاک رویشگاه سه گونه گیاهی .Tamarix sp، Halostachys belangeriana و Suaeda fruticosa در منطقه کوه خواجه سیستان. تخریب و احیاء اراضی طبیعی. 1399; 1 (1) :1-10

URL: http://drnl.sanru.ac.ir/article-1-132-fa.html


مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی سیستان، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، زابل، ایران
چکیده:   (1961 مشاهده)
    هدف از اجرای این پژوهش بررسی تأثیر سیلاب بر ذخیره کربن و نیتروژن خاک رویشگاه سه گونه گیاهی گز (.Tamarix sp)، مارینگ (Halostachys belangeriana) و سئودا (Suaeda fruticosa) در منطقه سیستان بود. ابتدا از طریق تصاویر ماهواره‌ای مناطق آبگیری با سیل ورودی از کشور افغانستان و عرصه‌های فاقد سیل‌گیری (منطقه شاهد) مشخص شد. در ادامه با انتخاب تیمارهای معرف، 48 نمونه با 5 تکرار از سه محل سیل‌گیر و شاهد به ­طور تصادفی از عمق۳۰-۰ سانتی‌متری خاک برداشت و با اندازه‌گیری کربن آلی و نیتروژن، میزان ترسیب کربن و نیتروژن آنها برآورد شد. به ­منظور مقایسه ذخیره کربن آلی و نیتروژن خاک، بین تیمارهای مورد مطالعه از تجزیه واریانس یک­طرفه استفاده شد. تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که بین درصد کربن آلی و نیتروژن خاک در رویشگاه‌های مختلف پهنه‌های سیل‌گیر، در سطح 5% اختلاف معنی‌داری وجود دارد. به­ طوری­که بیشترین مقدار ترسیب کربن و نیتروژن در خاک‌های مربوط به پهنه‌های سیل‌گیر با پوشش گیاهی از گونه گز درختچه‌ای (.Tamarix sp) و به­ ترتیب برابر با 21/89 و 2/43 تن در هکتار است. کم‌ترین مقدار ترسیب کربن و نیتروژن نیز در خاک‌ پهنه‌های سیل‌گیر با پوشش گیاهی از گونه مارینگ (Halostachys belangeriana) است (به ترتیب برابر با 21/89 و 2/43 تن در هکتار). همچنین یافته‌ها نشان داد که میزان کربن و نیتروژن ترسیب شده در خاک پهنه‌های سیل‌گیر معادل با 226/03 و 19/86 تن گاز دی‌اکسیدکربن و دی‌اکسید نیتروژن هوا در خاک است که حدود 6/3 و 6/6 برابر بیشتر از میزان ترسیب این متغیرها در منطقه شاهد است (به ­ترتیب برابر با 9/76 و 0/97 تن در هکتار). ارزش اقتصادی زیست محیطی کربن و نیتروژون ترسیب شده در عرصه‌های سیل‌گیر به ترتیب  برابر با 300 و 85 میلیارد ریال در هکتار برآورد شد. توصیه می­شود برای جلوگیری از اثرات بیشتر تغییر اقلیم بر بوم‌سامانه خشک و حساس سیستان، افزایش پوشش گیاهی از طریق هدایت سیلاب­ های ورودی از کشور افغانستان به نقاط فرسایش یافته و همچنین کشت نهال در این نقاط انجام شود.
متن کامل [PDF 1010 kb]   (645 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سنجش از دور و سامانه ­های اطلاعات مکانی
دریافت: 1399/1/5 | پذیرش: 1399/4/23 | انتشار: 1399/10/16

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به تخریب و احیاء اراضی طبیعی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Degradation and Rehabilitation of Natural Land

Designed & Developed by : Yektaweb