دوره 2، شماره 4 - ( پاییز و زمستان 1400 1400 )                   جلد 2 شماره 4 صفحات 22-13 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Asaadi A M. Study on Ecological Characters and Artificial Revegetation of Dracocephalum Lindbergii Rech.f Medicinal Herb in Godali Salakh Area of Bojnourd. Degrad Rehabil Nat Land 2021; 2 (4) :13-22
URL: http://drnl.sanru.ac.ir/article-1-194-fa.html
اسعدی علی محمد. مطالعه خصوصیات رویشگاهی و مرتعکاری گیاه دارویی Dracocephalum Lindbergii Rech.f در منطقه گودالی سلاخ بجنورد. تخریب و احیاء اراضی طبیعی. 1400; 2 (4) :13-22

URL: http://drnl.sanru.ac.ir/article-1-194-fa.html


ﺮوه مهندسی طبیعت، دانشکده کشاورزی ﺷﯿﺮوان، دانشگاه بجنورد
چکیده:   (1309 مشاهده)
 چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: بادرنجبویه یکی از گیاهان دارویی ایران و از خانواده نعناعیان است که در رویشگاه‌‌‌های طبیعی شمال شرق کشور یافت می‌شود. به منظور شناخت خصوصیات بوم‌شناختی این گونه جهت معرفی برای مرتعکاری در اراضی دیم و استفاده در صنایع دارویی و همچنین جلوگیری از تخریب رویشگاه‌های طبیعی گونه، این بررسی در طی سالهای ۱۴۰۰-1397 در سطح رویشگاه و دیمزار مرتعکاری شده در شهرستان بجنورد انجام شد.
مواد و روش ­ها: مشخصات بارش، دما، اقلیم، اندازه‌گیری متغیرهای رویشی ارتفاع، قطر کوچک و قطر بزرگ تاج پوشش، تراکم، پوشش تاجی، تولید و تجزیه فیزیکی و شیمیایی خاک برای گیاه در رویشگاه آن انجام گرفت. به منظور مرتعکاری گیاه بادرنجبویه، دیمزاری اختصاصی در ارتفاع 1500 متری از سطح دریا در دامنه شمالی واقع در منطقه گودالی سلاخ انتخاب گردید. به دو روش تقسیم بوته و نشاءکاری عملیات کاشت انجام شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری داده‌های بدست آمده از آزمون t مستقل و روش آنالیز مؤلفه‌های اصلی استفاده شد.
یافته­ ها: نتایج حاکی از آن است که این گونه در منطقه مورد مطالعه با اقلیم نیمه‌خشک سرد و بارندگی متوسط سالانه 295 میلی‌متر، دمای متوسط سالانه 11/28 درجه سانتی‌گراد رویش مناسبی دارد. این گیاه در شیب دامنه‌های شمالی، جنوبی، شرقی و غربی در ارتفاع 1200 تا 1900 متری از سطح دریا در مناطق سنگلاخی پراکنش یافته‌است. خاک منطقه مورد مطالعه آهکی با بافت شنی لومی می‌باشد. تجزیه و تحلیل مولفه اصلی نشان داد که متغیرهای شن، سیلت، درصد آهک، مواد آلی و ظرفیت تبادل کاتیونی همبستگی معنی‌داری با محور اول داشتند و 37/2 درصد تغییرات را توضیح دادند. میانگین پوشش تاجی و عملکرد در رویشگاه و دیمزار مرتعکاری شده به ترتیب 0/147 و 57/91 درصد و 2/83 و 1619/68 کیلوگرم در هکتار بود.
نتیجه ­گیری: نتایج پژوهش حاضر می‌تواند الگوی مدیریتی مناسب برای کشاورزان، برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران، در راستای حفاظت خاک و گیاه در مناطق مشابه ارائه نماید.
متن کامل [PDF 1465 kb]   (831 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: حفاظت خاک
دریافت: 1401/3/30 | پذیرش: 1401/7/27 | انتشار: 1401/9/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به تخریب و احیاء اراضی طبیعی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Degradation and Rehabilitation of Natural Lands

Designed & Developed by : Yektaweb