دوره 1، شماره 1 - ( بهار و تابستان 1399 1399 )                   جلد 1 شماره 1 صفحات 81-72 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


گروه مدیریت مناطق بیابانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
چکیده:   (1637 مشاهده)
    شوری خاک یکی از عوامل اصلی بیابان­زایی است که خاک­ های نواحی مناطق خشک و نیمه خشک را بیشتر تحت تأثیر قرار داده است. روش ­های سنتی جمع­ آوری داده در مطالعات خاکشناسی دارای مشکلات زیادی است که به وسیله فن­ آوری سنجش از دور قابل رفع است. بنابراین، تحقیق حاضر با هدف بررسی امکان تهیه نقشه شوری خاک با استفاده از داده ­های رقومی لندست در منطقه داشلی­ برون انجام شد. در این پژوهش 47 نمونه سطحی خاک را به صورت تصادفی تهیه و پس از آماده­ سازی نمونه ­ها در آزمایشگاه، هدایت الکتریکی عصاره اشباع نمونه­ های خاک اندازه­ گیری شد. پس از تعیین باند­های مناسب برای شرکت در مدل، نتایج اولیه نشان داد که بین مقادیر هدایت الکتریکی سطحی با باند اصلی  B5و باند­های ترکیبی SI1، SI2 و SI3 ارتباط معنی­داری در سطح 1 درصد وجود دارد. به منظور مدل ­سازی شوری خاک از مدل­ های رگرسیونی استفاده شد. داده­ ها به دو سری آموزشی (80%) و ارزیابی (20%) تقسیم شد. نتایج ارزیابی مدل ­ها بر اساس شاخص­ های ریشه­ ی مربعات خطا و میانگین خطا نشان داد که مدل رگرسیون چند متغیره دارای دقت بالاتری نسبت به مدل رگرسیونSI3 در پیش­ بینی شوری خاک هستند. نتایج ضریب کاپا و صحت کلی حاصل از دو مدل نشان داد که مدل رگرسیون چند متغیره با دارا بودن درصد ضریب کاپا (71) و صحت کلی (73) میزان توافق بیشتری با شوری خاک منطقه داشته است. نتایج نشان داد بیشترین میزان شوری خاک در مناطق شمالی و شرقی می ­باشد. نتایج نشان داد که در منطقه داشلی ­برون استفاده از داده ­های رقومی TM و مشتقات آن، می­ تواند به­ منظور پهنه­ بندی تغییرات شوری موثر باشد. با تکمیل، گسترش و بسط یافته ­های این تحقیق می­توان به پهنه ­بندی اراضی با استفاده از تصاویر ماهواره ­ای و  به حداقل رساندن نیاز به نمونه برداری پرداخت.
متن کامل [PDF 1267 kb]   (630 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: اثرات خشکسالی و تغییر اقلیم بر عرصه های طبیعی
دریافت: 1399/6/25 | پذیرش: 1399/8/18 | انتشار: 1399/10/16

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.