ﺷﻮری ﺧﺎک ﻳﻜﻲ از ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ ﺧﺎک اﺳﺖ. که تجمع آن در مناطق خشک حاکم است و آن را به یک مشکل جدی زیستمحیطی تبدیل کرده است. ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ و پهنهبندی خاکهای ﺷﻮر غالباً ﺑﻪدﻟﻴﻞ ﺗﻐﻴﻴﺮﭘﺬﻳﺮی زﻣﺎﻧﻲ و ﻣﻜﺎﻧﻲ آن و ﻧﻴﺎز ﺑﻪ نمونهبرداری و ﻛﺎرﻫﺎی آزﻣﺎﻳﺸﮕﺎﻫﻲ ﻣﺸﻜﻞ اﺳﺖ. در ﭼﻨﺪ دﻫﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺘﻔﺎده از روشهای زمینآمار و سنجش از دور ﺑـﺮای ﺗﻬﯿـﻪ ﻧﻘـﺸﻪ ﺷـﻮری ﺧـﺎک و ﭘـﺎیﺶ ﺗﻐﯿﯿﺮات آن ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده اﺳﺖ. ﻫﺪف از ایﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ پهنهبندی شوری و ﻣﻘﺎیﺴﻪ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ روشهای زمینآمار و ﺳﻨﺠﺶ از دور ﺑﺮای ﺗﻬﯿﻪ ﻧﻘﺸﻪ ﺷﻮری ﺧﺎک ﺳﻄﺤﯽ در دشت سگزی استان اصفهان میباشد. بدینمنظور ابتدا ۲۹ نمونه خاک از منطقه موردمطالعه به روش تصادفی برداشت و میزان هدایت الکتریکی آن اندازهگیری شد. جهت تهیه نقشه شوری خاک دادههای ماهوارهای سنجنده TMلندست ۷ همزمان با تاریخ برداشت صحرایی در مرداد ۱۳۷۶ مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. سپس پردازشهایی مانند بارزسازی تصاویر و تجزیهوتحلیل مؤلفههای اصلی (PCA) بر روی این دادهها اعمال شد. نتایج نشان داد که مدل کریجینگ معمولی با نیم تغییر نمای نمایی بهترین روش در مدلسازی و درونیابی شوری خاک میباشد. با استفاده از آنالیز سطح معنیداری و میزان همبستگی بین خروجی مدلها و دادههای زمینی بهترین روش انتخاب و نقشه شوری خاک بر اساس بهترین روش استخراج شد. نتایج نشان داد روش PCA۲۳۴ بالاترین همبستگی را با نقاط نمونهبرداری دارد. با نتایج حاصل از دو مقطع زمانی ۱۹۹۷ و ۲۰۱۸ مشخص شد که میزان شوری کلاسهای متوسط و زیاد به ترتیب در سال ۱۹۹۷ سپس در سال ۲۰۱۸ کاسته شده و به میزان شوری کلاسهای بسیار زیاد و شدید در سال ۲۰۱۸ اضافه شده است.